12 – ตัฟซีร อัลกุรอาน
13:30:00
12 – ตัฟซีร อัลกุรอาน
1-คำว่าตัฟซีร : ความหมายของคำว่า ตัฟซีรคือ : ทำให้ชัดเจน และอธิบาย . ยกตัวอย่างเช่นท่านกล่าวว่า : ฟัซซัรตุ ฮาซิฮิ้ล กะลิมะห์
เมื่อท่านได้อธิบายและทำให้ความหมายของคำนั้นชัดเจน.
นักวิชาการได้ให้คำนิยาม
วิชาตัฟซีรว่า :คือวิชาที่จะเข้าไปค้นคว้าเกี่ยวกับอัลกุรอานในด้านความหมายที่บ่งชี้ไปยังสิ่งที่อัลเลาะห์
ตาอาลาประสงค์ – เท่าที่ความสามารถของมนุษย์จะมี.
2-ถือว่าวิชา ตัฟซีรเป็นวิชาการแขนงหนึ่งที่มีความจำเป็น
เพราะจากแนวทางของวิชาตัฟซีรจะทำให้มุสลิมสามารถเรียนรู้สิ่งที่มีอยู่ในอัลกุรอาน
อันได้แก่ข้อชี้นำคำตักเตือน ข้อกำหนด และระเบียบปฏิบัติต่างๆ …
ดังนั้นตัฟซีรจึงเป็นกุญแจสำคัญของคลังสมบัติอันมีค่านี้ ไม่ว่าผู้คนจะได้ทบทวนอ่านอัลุรอานกันกี่ครั้งกี่หนก็ตาม.
3-ผู้ที่ติดตามหนังสือตัฟซีร
จะพบว่าหนังสือตัฟซีรแบ่งออกเป็นสองชนิดคือ :
(1) ตัฟซีร
ด้วยตัวบทที่มีสายรายงาน (2) ตัฟซีร ด้วยความเห็น
(1) ตัฟซีร ด้วยตัวบทที่มีสายรายงาน คือการตัฟซีรโดยอาศัยตัวบทจากอัลกุรอาน
หรือซุนนะห์ หรือคำของซอฮาบะห์
มาบรรยายความประสงค์ของอัลเลาะห์ ตาอาลา จากคัมภีร์ของพระองค์.
ตัวอย่างการตัฟซีรอัลกุรอานด้วยอัลกุรอานคือคำดำรัสของอัลเลาะห์
ตาอาลาที่ว่า :
{ وَكُلُوْا وَاشْرَبُوْا حَتَّ يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ
اْلأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ اْلأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ..}
“ และท่านทั้งหลายจงกินและจงดื่ม
จนกว่าจะปรากฏชัดเจนแก่พวกท่านเส้นด้ายสีขาวจากเส้นด้ายสีดำ ของแสงอรุณ”
(อัลบากอเราะห์
187)
ดังนั้นคำว่า (ของแสงอรุณ) เป็นคำอธิบายจุดประสงค์ของคำว่า
(เส้นด้ายสีขาว) ที่กล่าวมาก่อน.
ตัวอย่างการตัฟซีรอัลกุรอานด้วยซุนนะห์
คือการที่ท่านนบี (ซ.ล) ได้อธิบายคำว่า ทุจริต (ซุลม์)
ว่าหมายถึงการตั้งภาคี
(ชิรก์)
ในคำดำรัสของอัลเลาะห์ตาอาลาที่ว่า
:
{ اَلَّذِيْنَ آمَنُوْا وَلَمْ يَلْبَسُوْا إِيْمَانَهُمْ بِظُلْمٍ
أُولئِكَ لَهُمُ اْلأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُوْنَ }
“พวกที่มีศรัทธา
และพวกเขาไม่ได้นำมาปะปนกับศรัทธาของพวกเขาด้วยการ ทุจริต พวกเขาได้รับความปลอดภัยและพวกเขาได้รับการชี้นำ
“ (อัลอันอาม : 82)
ตัวอย่างการตัฟซีรอัลกุรอานด้วยคำพูดของซอฮาบะห์, คือรายงานที่มีมาจากอุมัร บิน คอตตอบ (ร.ด) ที่เขาได้อธิบายคำว่า (( อับบ์ ))
ในคำดำรัสของอัลเลาะห์
ตาอาลาที่ว่า : “ และผลไม้ และ อับบ์ “ ว่าหมายถึงทุ่งหญ้าและที่เลี้ยงสัตว์, คือสิ่งที่สัตว์กินอันได้แก่หญ้า.
มีข้อสังเกตสำหรับการตัฟซีรด้วยตัวบทที่มีสายรายงานว่า
บางส่วนมีการปะปนกับสายรายงานที่อ่อนแอ และทัศนะที่ผิดๆ ซึ่งเจ้าของลัทธิต่างๆที่บิดเบือน
และพวกที่มีหัวใจป่วยไข้ได้สอดแทรกเข้ามา.
ดังนั้นผู้ที่ประสงค์จะได้ประโยชน์จากตัฟซีรประเภทนี้จะต้องคัดเลือกสรรที่มีความละเอียดและถูกต้องเท่านั้น
.
ส่วนหนึ่งจากหนังสือตัฟซีรชนิดที่ตัฟซีรด้วยตัวบทที่มีสายรายงานก็คือ
:
(ก) ตัฟซีรอิบนุ ญะรีร : คืออะบูญะอ์ฟัร มุฮำหมัด บิน
ญะรีร บิน ยะซีด อัตตอบรีย์
ซึ่งเสียชีวิตในปี ฮ.ศ. 310 ถือว่าท่านผู้นี้เป็นปรมาจารย์ของนักมุฟัซซิรีน
ทั้งหลาย, หนังสือตัฟซีรของท่านเป็นหนังสือตัฟซีรด้วยตัวบทที่มีสายรายงานที่กว้างขวางที่สุด
มีประโยชน์มากที่สุด และคลอบคลุมถึงทัศนะและความเห็นต่างๆ
พร้อมทั้งให้น้ำหนักระหว่างทัศนะและความเห็นเหล่านั้น
(ข) ตัฟซีร “อัดดัรรุ้ล มันซูร ฟิตตัฟซีริ บิ้ลมะอ์ซูร “ ของอิหม่าม ซุยูตีย์ ซึ่งเสียชีวิตในปี ฮ.ศ.
911 เป็นตัฟซีรที่รวบรวมตัวบทที่รายงานมาจากท่านรอซูลุ้ลเลาะห์(ซ.ล) ไว้เป็นจำนวนมาก รวมทั้งจากซอฮาบะห์ และตาบิอีน
ในการอธิบายอัลกุรอาน.
(ค) ตัฟซีร อิบนุ กะซีร : คืออิหม่ามอิสมาอีล บิน คอตีบ
ซึ่งเสียชีวิตในปี ฮ.ศ. 774 ตัฟซีรของท่านนี้ถือเป็นตัฟซีรที่ถูกต้องที่สุดของชนิดที่ตัฟซีรด้วยตัวบทที่มีสายรายงาน, อิบนุ
กะซีรได้รายงานไว้ในหนังสือตัฟซีรของท่านทั้งจากฮะดีษนบี
คำพูดของซอฮาบะห์และตาบิอีนเป็นจำนวนมากมาย.
(2) ตัฟซีรด้วยความเห็น : คือการตัฟซีรที่อาศัยการวินิจฉัยที่พาดพิงถึงตัวบทมากยิ่งกว่าอาศัยคำพูดของพวกสะลัฟ(นักวิชาการรุ่นซอฮาบะห์และตาบิอีน)
จะไม่ยินยอมให้ตัฟซีรอัลกุรอานโดยอาศัยความเห็น
นอกจากจะเป็นผู้มีความรู้ความสามารถ
โดยต้องเป็นผู้ที่มีความเข้าใจอัลกุรอาน, มีความแตกฉานในเรื่องวิชาการต่างๆ
ที่เกี่ยวกับฮะดีษนบี, มีความรอบรู้ในเรื่องความละเอียดอ่อนด้านภาษาอาหรับ
อันได้แก่หลักไวยากรณ์ การกระจายคำ ความลึกซึ้งทางภาษา, และต้องรอบรู้วิชาการด้านศาสนบัญญัติ
เช่นวิชาฟิกฮ์ และวิชาเตาฮีด.. และวิชาการแขนงอื่นๆ
ที่นักบรรยายความหมายอัลกุรอาน (มุฟัซซิร) จำเป็นต้องมี.
สำหรับพวกที่หาญกล้าแต่งตั้งตัวเองเป็นนักบรรยายความหมายอัลกุรอาน
ทั้งที่ไม่ได้ศึกษาวิชาการต่างๆ ที่นักบรรยายความหมายอัลกุรอานจำเป็นต้องมีนั้น ส่วนใหญ่แล้วพวกเขาจะห่างไกลจากความถูกต้อง.
หนังสือตัฟซีร โดยอาศัยความเห็น
ที่สำคัญคือ :
(ก) ตัฟซีร อัลบัยดอวีย์ : คืออิหม่ามนาซิรุดดีน บิน สะอีด
เป็นตัฟซีรที่มีความละเอียดและประณีต ทำการอธิบยโดยนักวิชาการจำนวนมาก มีจุดเด่น
อยู่ที่ง่าย และดำเนินตามแนวทางของ อะห์ลิซซุนนะห์วั้ลญะมาอะห์
(ก) ตัฟซีร อัลบัยดอวีย์ : คืออิหม่ามนาซิรุดดีน บิน สะอีด
เป็นตัฟซีรที่มีความละเอียดและประณีต ทำการอธิบยโดยนักวิชาการจำนวนมาก มีจุดเด่น
อยู่ที่ง่าย และดำเนินตามแนวทางของ อะห์ลิซซุนนะห์วั้ลญะมาอะห์
(ข) ตัฟซีร ฟัครุรรอซีย์ : คืออิหม่ามมุฮำหมัด บิน อุมัร
เป็นตัฟซีรที่ให้ความสำคัญกับการนำข้อสงสัยของพวกที่ปฏิเสธพระเจ้ามา และโต้ตอบ
หลักฐานกับพวกเขาที่ทำให้เห็นว่าสิ่งที่พวกเขาสงสัยนั้นเป็นเรื่องไร้สาระ, อิหม่ามฟัครุรรอซีย์ได้ใช้แนวทางในการตัฟซีรของท่านแบบเดียวกับนักปรัชญา, ท่านได้เรียบเรียงหลักฐานในบทที่ว่าด้วยเรื่องเตาฮีดในรูปแบบของการอ้างหลักฐานทางปัญญา.
(ค ตัฟซีร อัลกัซซาฟ ของอิหม่ามมะห์มูด บิน อุมัร อัซซัมมัคชะรีย์
ซึ่งเสียชีวิตในปี ฮ.ศ. 538 จุดเด่นของตัฟซีรนี้ก็คือปราศจากจากข้อความที่เยิ่นเย้อและยาวเกินไป, แลมีจุดเด่นอีกประการหนึ่งที่เขาให้ความสำคัญกับความลึกซึ้งทางภาษาของอัลกุรอาน, และด้วยรูปแบบที่เขาเจตนาให้ความกระจ่างโดยการตั้งคำถามแล้วก็ตอบ
โดยกล่าวว่า ถ้าหากท่านถามว่า อย่างนั้นอย่างนี้ … ฉันก็จะตอบว่าอย่างนั้นอย่างนี้
…
แต่ตัฟซีรนี้มีผู้ตำหนิว่าเป็นตัฟซีรที่ช่วยเหลือพวกมัวะอ์ตะซิละห์
(ง) ตัฟซีร อัลอิหม่าม อัลอาลูซีย์ คือมุฮำหมัด อัลบุฆดาดีย์ ซึ่งเสียชีวิตในปี
ฮ.ศ.
1270 ตัฟซีรเล่มนี้มีจุดเด่นอยู่ที่
เป็นตำราที่รวบรวมข้อมูลไว้มากที่สุดจากบรรดาตำราตัฟซีรด้วยกัน เป็นตำราที่กว้างขวางที่สุด
เป็นตำราที่มีการตรวจสอบความถูกต้องมากที่สุด
และในตำราเล่มนี้ผู้เรียบเรียงได้รวบรวมรายงานของพวกสะลัฟ
ไว้กับความเห็นของพวกคอลัฟ.
ที่กล่าวมานี้เป็นตำราตัฟซีรเพียงบางส่วนเท่านั้น
ความจริงแล้วยังมีตำราตัฟซีรอีกมากมายทั้งในยุคเก่าและยุคใหม่
ที่มีประโยชน์และความเหมาะสมไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าตำราที่กล่าวมานี้.
0 ความคิดเห็น