และเงื่อนไขที่จะทำให้การถือศิลอดมีผลใช้ได้
19:23:00
เงื่อนไขที่ทำให้จำเป็นต้องถือศิลอด
และเงื่อนไขที่จะทำให้การถือศิลอดมีผลใช้ได้
ผู้ที่ครบเงื่อนไขดังต่อไปนี้ คือผู้ที่จำเป็นต้องถือศิลอดเดือนรอมาดอน
1.
อิสลาม :
ดังนั้นการถือศิลอดจะไม่บังคับแก่ผู้ไร้ศรัทธา
( การเฟร ) หมายความว่าจะไม่ถูกเรียกร้องให้มาทำการถือศิลอดในดุนยานี้ เพราะเขาไม่ได้เข้าอยู่ในอิสลาม
ตราบที่เขาไม่ได้เข้าอยู่ในอิสลามก็ไม่มีความหมายอะไรที่เขาจะถือศิลอด และไม่มีความหมายที่จะเรียกร้องให้เขามาถือศิลอด
ส่วนในอาคีเราะห์นั้นผู้ไร้ศรัทธาจะต้องถูกลงโทษ
2.
อยู่ในเกณฑ์บังคับขอศาสนา :
หมายถึงเป็นมุสลิมที่บรรลุศาสนภาวะ มีสติปัญญาสมบูรณ์
ถ้าหากมีลักษณะไม่ครบสองประการนี้ เขาก็ไม่อยู่ในเกณฑ์บังคับ เมื่อไม่อยู่ในเกณฑ์บังคับของศาสนา
เขาก็ไม่จำเป็นต้องปฏิบัติหน้าที่ใดๆทางศาสนา
หลักฐานในเรื่องดังกล่าว :
ได้แก่ฮาดิษ อะลี ( ร.ด ) ที่รายงานจากท่านนบี
( ซ.ล ) ว่า :
“ปากกา
( การบังคับของศาสนา ) ได้ถูกยกออกจากสามคนนี้ คือคนนอนหลับจนกว่าจะตื่นนอน จากเด็กจนกว่าจะบรรลุศาสนภาวะ
และจากคนบ้าจนกว่าจะได้สติ” รายงานโดย
อะบูดาวูด ( 4403 ) และบุคคลอื่น
3.
ไม่มีอุปสรรคขัดขวางการถือศิลอด หรือไม่มีอุปสรรคที่ทำให้อนุญาตละศิลอด
สำหรับอุปสรรคที่ขัดขวางการถือศิลอดได้แก่
:
ก . มีเลือดประจำเดือน ( ฮัยด์ ) หรือ น้ำคาวปลาหลังการคลอดบุตร
( นิฟาส ) ในช่วงใดช่วงหนึ่ง ของเวลากลางวัน
ข . เป็นลม สลบ หรือเป็นบ้าตลอดทั้งวัน ถ้าหากหายจากอาการดังกล่าว
แม้เพียงครู่เดียวในเวลากลางวัน ถือว่าอุปสรรคดังกล่าวหายไป เขาจำเป็นต้องอดอาหาร
( อิมซาก ) ในช่วงเวลาที่เหลืออยู่ของวันนั้น
ส่วนอุปสรรคที่ทำให้อนุญาตละศิลอดได้แก่
:
1.
อาการป่วยที่จะทำให้เกิดอันตรายอย่างยิ่ง หรือเจ็บปวด หรือ ทรมานอย่างยิ่ง สำหรับอาการป่วย
หรือ อาการเจ็บปวด ที่ทวีความรุนแรงขึ้นถึงขั้นกลัวว่าจะเสียชีวิต จำเป็นต้องละศิลอดทันที
2.
การเดินทางไกลซึ่งที่มีระยะทางไม่น้อยกว่า 83 กิโลเมตร โดยมีเงื่อนไขว่าเป็นการเดินทางที่ศาสนาอนุญาต
และการเดินทางนั้นใช้เวลาทั้งวัน
ถ้าหากตอนเช้าเขาถือศิลอดอยู่กับบ้าน แล้วออกเดินทางในตอนกลางวัน
ก็ไม่ยินยอมให้เขาละศิลอด
หลักฐานในข้ออุปสรรคสองประการนี้ : ได้แก่คำดำรัสของอัลเลาะห์
ตาอาลา ที่ว่า :
( ผู้ใดป่วยหรืออยู่ในการเดินทาง
ให้เขาชดใช้การถือศิลอดในวันอื่น ) ( อัลบากอเราะห์ 185 )
3.
ไม่สามารถถือศิลอดได้ ผู้ที่ไม่สามารถทำการถือศิลอดได้ เพราะชราภาพ หรือป่วยเรื้อรัง
หมดหวังที่จะหาย ไม่จำเป็นต้องถือศิลอด เพราะการถือศิลอดบังคับกับผู้ที่มีความสามารถเท่านั้น
หลักฐานในเรื่องนี้ : ได้แก่คำดำรัสของอัลเลาะห์
ตาอาลา ที่ว่า :
( เหนือผู้ที่ไม่สามารถทำการถือศิลอดได้
จะต้องเสียค่าปรับเป็นอาหารมอบแก่คนยากจน ) ( อัลบากอเราะห์ 184 )
บางกิรออะห์อ่าน ( ยุเตาวะกูนะฮู ) หมายความว่าพวกเขาถูกกำหนดให้ถือศิลอด แต่พวกเขาไม่สามารถปฏิบัติได้
อิบนุอับบาส ( ร.ด) กล่าวว่า คือชาย
หญิงที่ชราภาพ ไม่สามารถถือศิลอดได้ ให้เขาจ่ายอาหารแก่คนยากจนแทนการถือศิลอดทุกวัน
รายงานโดย บุคอรี ( 4235 )
0 ความคิดเห็น